از آداب و وظایف دوران غیبت آن است که خواستهء حضرت حجت بن الحسن المهدی(ع)را برخواسته و تمایلات خود مقدم بدارد و در هرکار با خود بیندیشد که آیا انجام این کار موجب رضایت امام عصر(ع) هست یا نه؟!

سیدجلیل علی بن طاوس(ره) در کتاب کشف المحجه به فرزندش می گوید:...تا آنجا که خدای متعال ،پیامبر او و ائمه (ع)از تو خواسته اند ، دوستدار

امام زمان (ع) وفادار به او علاقمند به آن حضرت باش.در وقت خواندن نماز حاجت ، خواسته های آن حضرت را بر خواسته های خود بدار ، پیش از آن که برای خودت وعزیزانت صدقه بدهی برای او صدقه بده.

قبل از دعا برای خودت ، برای او دعا کن و آن حضرت را در هر کار خیری که وفاداری به ایشان محسوب می شود و موجب عنایت و لطف و احسان ایشان به تو می شود، مقدم بدار.

امام صادق (ع) سلمان فارسی را که از اصحاب بزرگوار پیامبر اسلام(ص) و یارا ن با وفای امام علی (ع) بوده است ، به جهت همین داشتن همین ویژگی ستوده اند.

از منصور بزرگ نقل شده است که گفت : به امام صادق (ع) عرض کردم : چه بسیاری می شنوم که شما از سلمان فارسی یاد می کنید.

امام (ع) فرمودند: مگو سلمان فارسی بلکه بگو سلمان محمدی (ع) می دانی چرا بسیار از او یاد می کنم؟

عرض کردم : خیر!

امام صادق (ع) فرمودند : به جهت سه ویژگی که او داشت.

اول این که خواستهء امیر المومنین (ع) را بر خواسته خود مقدم می داشت. دوم اینکه : تهی دستان را دوست می داشت و آنها را بر ثروتمندان و توانمندان بر می گزید.

سوم اینکه: به و عالمان علاقمند بود  به راستی سلمان بندهء صالح و مومنی راستین بود و هیچگاه به خداوند شرک نورزید.

منابع: 

1.کشف المحجه لثمره المحجه: 153 فصل150. 

2.بحار النوار 327/22 ح 33.